“Παρόλο που κανείς δε μπορεί να γυρίσει πίσω και να κάνει μία νέα αρχή, ο καθένας μπορεί να ξεκινήσει από τώρα και να δώσει ένα νέο τέλος”
Cart Bard
Η
εναρμόνιση των πολιτικών του ΠΑΣΟΚ με αυτές της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς και
ιδιαιτέρως της σοσιαλδημοκρατίας, προέκυψε, με περισσότερη σαφήνεια, από τις
αρχές της δεκαετίας του ’90 και εντεύθεν.
Δύσκολα
μπορεί κανείς να υποστηρίξει, πως υπάρχει ευρύτερη συμφωνία, ότι αναγνωρίζεται
ως, γενικώς και ιδιαιτέρως στην οικονομία της Ελλάδας, “κερδισμένη” δεκαετία
αυτή του ‘80 (με βάση την κυρίαρχη ευρωπαϊκή κεντροαριστερή οπτική και
κουλτούρα, ανάλυσης και ερμηνείας για το τότε ).
Μετά
από την δεκαετή φάση της κυβερνητικής ωρίμανσης, αυτού του κόμματος και με τη
πολιτική που εκφράστηκε λίγο πριν από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90,
δομήθηκαν οι σχέσεις και οι προϋποθέσεις, για την είσοδο δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ,
της Ανανεωτικής Αριστεράς, της Πολιτικής Οικολογίας, του Ριζοσπαστικού
Φιλελεύθερου Κέντρου κά δυνάμεων σε έναν οιονεί ενιαίο προγραμματικό χώρο,
εθνικής ευθύνης και προγραμματικής σύγκλισης…
Αυτό
που σήμερα επιτέλους, μετά από τις δαιδαλώδεις διαδρομές της εικοσαετίας,
ονομάζουμε συνάντηση σε έναν ενιαίο πολιτικό φορέα…
Από
αυτό το σημείο όμως μέχρι την ομοβροντία θαυμασμού, για τον ηγέτη και δημιουργό
του ΠΑΣΟΚ, όχι για την αναμφισβήτητη συμβολή του αλλά για το “αλάνθαστο” και το
“αναντικατάστατο” των εθνικών επιλογών του, υπάρχει μια απόσταση…
Όχι…
Ακόμη και σήμερα δεν είμαστε όλοι σύμφωνοι με την “Διακήρυξη της 3ης του
Σεπτέμβρη”…
Προφανώς
και δεν θα ξαναγράψουμε την αξία και τη συμβολή της στην εξέλιξη των ελληνικών
πολιτικών δεδομένων τα τελευταία 40 χρόνια. Ούτε όμως θα αποκρύψουμε τις
θεωρητικές και πολιτικές διαψεύσεις που συμπεριελάμβανε στα περιεχόμενά της…
Η
αναφορά μας αυτή, δεν έρχεται για να επιχειρήσει προσπάθεια για το γράψιμο της
Ιστορίας… Αυτό είναι δουλειά άλλων, τώρα και στα επόμενα χρόνια…
Αλλά
δεν θα περάσουμε με σφουγγάρι και δεν θα αγνοήσουμε τις προσπάθειες τόσων και
τόσων στελεχών και μελών του ΠΑΣΟΚ, ατομικά και συλλογικά, να αλλάξουν, εν τοις
πράγμασι, βασικά στοιχεία εκείνης της πολιτικής, που εκπορευόταν από το σχετικό
κείμενο της διακήρυξης, με προγραμματικές κατακτήσεις διαφορετικού
προσανατολισμού που τελικά ωφέλησαν τη χώρα…
Δεν
πρέπει να ξεχάσουμε πως, παρά τις κατακτήσεις της μεταπολίτευσης, για τη
σημερινή πραγματικότητα και στην ουσία εξάρτηση της χώρας μας, οι ευθύνες δεν
μπορούν να παραγραφούν και να χρεωθούν σε άλλους, πέραν του ΠΑΣΟΚ και βεβαίως
της Ν.Δ. του 2004-2009 που είχε και τη μεγαλύτερη ευθύνη…
Πολλοί/ες
λοιπόν από όσους συναντώνται σε αυτή τη νέα, ενδιαφέρουσα για τη χώρα, πορεία
σύγκλησης της Κ/Α δεν είναι όλοι το ίδιο συνυπεύθυνοι για το παρελθόν… Ούτε για
τα καλά ούτε όμως για τις παθογένειες και τις φαύλες νοοτροπίες…
Μας
ενώνει η ελπίδα για το μέλλον της χώρας και γιατί όλοι έχουμε βγάλει τα
συμπεράσματά μας, από το παρελθόν...
Τα
τελευταία χρόνια έχoυμε δει το σημερινό ΠΑΣΟΚ, ως συλλογικότητα που έπαθε και
έμαθε και την παλεύει να ανανεωθεί και ως προς τα πρόσωπα και ως προς τις
πολιτικές… Σε όλα τα επίπεδα… και στην ηγεσία του και στη βάση του…
Για
τούτο και είμαστε επιτέλους όλοι μαζί…
Δεν αφορά μια απλή συνάντηση των διαφορετικών φυλών, της πορείας του ΠΑΣΟΚ...
Δεν αφορά μια απλή συνάντηση των διαφορετικών φυλών, της πορείας του ΠΑΣΟΚ...
Δεν
μπορούμε από κανένα να ζητήσουμε να λοβοτομηθεί, ξεχνώντας ή παραχαράσσοντας τα
δεδομένα και τις διαφορετικές προσεγγίσεις… Άλλες που διεψεύσθησαν και άλλες
που επιβεβαιώθηκαν...
Συναντιόμαστε
με σεβασμό στις διαφορετικές μας, παρελθούσες, πορείες και απόψεις και
διεκδικούμε νέες συγκλήσεις ανάμεσά μας, με αναφορά στο παρόν και μέλλον της
χώρας.
