Δημόσια ή ιδιωτικά πανεπιστήμια? Το αποπροσανατολιστικό σκόπιμο ψευτοδίλημμα...

H μεθοδευμένη υποχρηματοδότηση των ελληνικών ΑΕΙ και η υπονόμευση του θεμιτού ανταγωνισμού τους. 

Η εκπαίδευση, ακόμη και στο ανώτερο επίπεδο της είναι ανθρώπινο δικαίωμα, που στη σύγχρονη Δημοκρατική μας κοινωνία πρέπει να διασφαλίζεται για τους πολίτες.

Έτσι θα προστατεύσουμε και θα ενισχύσουμε τη δυνατότητα της κοινωνικής ανέλιξης και ταξικής κινητικότητας...

Όλοι οι πολίτες μιας χώρας και προφανώς οι νέοι της, πρέπει να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, όπως μπορούν να χρησιμοποιήσουν κάθε "δημόσιο" αγαθό στη κοινωνία μας.

Αυτό το "αγαθό" της εκπαίδευσης όμως, σε κάθε γνωστικό πεδίο, πρέπει να είναι αξιολογημένο για την ποιότητα του και ανταγωνιστικό σε διεθνές περιβάλλον.

Είναι προφανές ότι για την οργάνωση και λειτουργία αυτών των δομών εκπαίδευσης απαιτούνται προϋπολογισμοί δαπανών από το κράτος, που θα είναι υπόλογο για την τεκμηρίωση τους, έναντι των φορολογούμενων πολιτών.

Αυτό το δημόσιο λοιπόν αγαθό πρέπει να "παρέχεται" από το κράτος...

Δεν είναι υποχρεωτικό όμως να "παράγεται" από δομές κρατικές...

Πιστεύω στην συνύπαρξη Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα, σε ένα πλαίσιο ισότιμου ανταγωνισμού...

Με τους ίδιους όρους "ρύθμισης" και λειτουργίας...

Με τους ίδιους κανόνες και πλαίσιο...

Με την ίδια διαδικασία αξιολόγησης από την σχετική Δομή αξιολόγησης (ΕΘΑΑΕ) των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Δημόσιων, Ιδιωτικών, Ιδρυματικών...

Και την ίδια χρηματοδότηση, ανά πτυχίο ή πιστοποιητικό εκπαίδευσης...

Συγκρινόμενη με το μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να αντιμετωπιστεί η σημερινή μεθοδευμένη υποχρηματοδότηση των ελληνικών ΑΕΙ... Έχουμε υποστηρίξει, με βάση έγκυρα στατιστικά δημόσια δεδομένα, ότι τα ελληνικά δημόσια ΑΕΙ είναι μακράν τα πιο υποχρηματοδοτημένα στην Ευρώπη, με τη χώρα μας να δαπανά μόλις 2.360 ευρώ ανά φοιτητή, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 11.700.

Εάν τα Ιδρυματικά ή ιδιωτικά αυτά πανεπιστήμια θέλουν να προσφέρουν εκπαίδευση, με αυτούς τους όρους είναι καλοδεχούμενα...

Θα ανταγωνιστούν με τα Δημόσια ιδρύματα στη χώρα μας, με διαφάνεια και θεμιτούς κοινούς κανόνες σύγκρισης και αξιολόγησης...

Αυτό θα βελτιώσει την ποιότητα της εκπαίδευσης στη χώρα μας...

Με την αποδοχή της αξίας της εκπαίδευσης ως "δημόσιου" αγαθού και με διαμόρφωση όρων και προϋποθέσεων "υγιούς ανταγωνισμού", μεταξύ των δημόσιων και ιδιωτικών αυτών δομών, θα καταστήσουμε αυτό το ανθρώπινο δικαίωμα, στην εκπαίδευση, ακόμη πιο προσιτό και την "εκπαίδευση" στη χώρα μας διεθνώς ανταγωνιστική.

Η συζήτηση περί ιδιωτικών πανεπιστημίων, όπως μεθοδεύεται από την κυβέρνηση, γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφευχθεί η αντιμετώπιση της δυσμενούς πραγματικότητας της υποχρηματοδότησης...

Σε συνέχεια της δημοσιοποίησης, με στοιχεία, της μεθοδευμένης υποχρηματοδότησης του ΕΜΠ, όπως μας ενημέρωσε με ανακοίνωσή του το Συμβουλίου Διοίκησης του, θέτοντας το θέμα, στην ουσία, για αντικειμενική υπονόμευση του δημόσιου Πανεπιστημίου, όπου οι διδάσκοντες μειώθηκαν κατά 36% και ο προϋπολογισμός κατά 64% μέσα σε μία δεκαπενταετία, ακολουθεί και η αντίστοιχη ανακοίνωση, πάλι από το Συμβούλιο Διοίκησής, του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ένα από τα καλύτερα ελληνικά πανεπιστήμια, με διεθνή κατάταξη σε όλους του δείκτες παγκοσμίως, αναγνωρίσιμο για το έργο και την ερευνητική του υπόσταση, υποχρηματοδοτείται σταθερά, με άμεσο κίνδυνο να κλονιστεί η ακαδημαϊκή του υπόσταση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά η κρατική χρηματοδότηση για λειτουργικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς έχει περικοπεί κατά 58,62% σε σχέση με το 2009, τα μέλη ΔΕΠ έχουν μειωθεί κατά 8,76%, οι άλλες κατηγορίες προσωπικού (ΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ, ΕΕΠ, διοικητικοί υπάλληλοι) κατά 22,71%, ενώ την ίδια περίοδο ο αριθμός των εγγεγραμμένων φοιτητών αυξήθηκε κατά 39,78%.

Παρά την πίεση αυτών των συνθηκών, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, έχει καταφέρει να διακρίνεται και να τιμά τη χώρα μας διεθνώς. Σύμφωνα με τη λίστα της Times Higher Education World University Rankings το Πανεπιστήμιο Κρήτης βρίσκεται εδώ και αρκετά χρόνια ανάμεσα στα 500 κορυφαία Πανεπιστήμια στον κόσμο και στα 100 καλύτερα νέα πανεπιστήμια με χρόνο ζωής κάτω από 50 χρόνια.

Οι όποιες αυτές κατακτήσει έγιναν με τη συμβολή και τις προσπάθειες του διδακτικού και διοικητικού προσωπικού του Πανεπιστημίου που εργάζεται κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες..

Έχω υποστηρίξει την ανάγκη για δημόσια αναγνώριση της συμβολής του μέσου εκπαιδευτικού, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, για την κατάσταση της εκπαίδευσης στη χώρα.

Προφανώς και υπάρχουν περιπτώσεις αχαρακτήριστες, όπως σε κάθε επαγγελματική και κοινωνική ομάδα, που δεν αποτελούν το αντικειμενικό δείγμα, ούτε καθορίζουν την συμβολή του μέσου όρου.

Και είχα σημειώσει σε ανάρτησή μου σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης ότι «…κάποια στιγμή θα πρέπει να φτιαχτεί το άγαλμα, για την εθνική προσφορά του, προς τιμήν του Έλληνα εκπαιδευτικού...».

Ήταν εκεί που εισέπραξα σχόλια για την περιορισμένη συμβολή των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εκπαιδευτικών κάθε κατηγορίας στην αξία και συμβολή της διαδικασίας αξιολόγησης για να αντιπαρατεθούν στην ανάγκη αντιμετώπισης της αποδεδειγμένης υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης στη χώρα.

Για το άγαλμα λοιπόν, δεν αναφέρομαι στην ΟΛΜΕ, στην ΔΟΕ ή την ΠΟΣΔΕΠ.

Για την αναγνώριση, όμως, της συμβολής του “μέσου εκπαιδευτικού”, κάθε βαθμίδας, στο γίγνεσθαι της χώρας επιμένω...

Ελάχιστοι είναι οι θεσμοί και οι τομείς, στη χώρα μας, που η συμβολή τους είναι, ποιοτικά συγκρινόμενη σε διεθνές επίπεδο, καλύτερη σε απόδοση από τους τομείς εκπαίδευσης, με όλα τα προφανή προβλήματά τους, κυρίως κατά τη γνώμη μου λόγω υποχρηματοδότησης, με βάση όλα τα διεθνή δημοσιευμένα συγκριτικά στοιχεία.

Ας μου υποδειχθεί ένας άλλος τομέας της οικονομίας ή άλλος θεσμός, με καλύτερες επιδόσεις ποιοτικές και ποσοτικές στη χώρα μας. Βιομηχανία; Δικαιοσύνη; Σώματα Ασφαλείας; Υγεία; κλπ…. Κάθε αναφορά σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα δεκτή…

Εκτός και αν δεν έχουμε συνείδηση σε ποιο περιβάλλον εθνικό παρέχονται οι υπηρεσίες εκπαίδευσης

Τι άλλο αποδεικτικό στοιχείο θα μπορούσε να προστεθεί, στον πίνακα που παραθέτουμε και αφορά στο κόστος εκπαίδευσης συγκριτικά ανά μαθητή;

Έχουμε υποστηρίξει επανειλημμένως την αξία και συμβολή της χρήσιμης διαδικασίας της “αξιολόγησης”, για την άσκηση "Διοίκησης" όμως, στις σχετικές δομές και το αντίστοιχο προσωπικό τους.

Αλίμονο και αν πιστεύαμε ότι η “απόδοση” και “επίδοση” των δομών αυτών, στο ανταγωνιστικό πλαίσιο λειτουργίας τους, διασφαλίζεται με κάποια, την όποια, διαδικασία “αξιολόγησης” και μόνον...

Η κάθε διαδικασία αξιολόγησης στοχεύει στο να μπορέσει η κάθε αξιολογούμενη δομή να βγάλει συμπεράσματα και να βρει τρόπο να θεραπευθούν οι αδυναμίες και να ενισχυθούν περισσότερο τα δυνατά σου σημεία…

Υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία σε διεθνές επίπεδο για την συμβολή της διαδικασίας "αξιολόγησης" στο management…

Και για να συνεχίσω, από το 2008 και μετά, στα πανεπιστήμια γίνεται ετησίως εσωτερική έκθεση αξιολόγησης και κάθε 5ετια εξωτερική αξιολόγηση, την οποία και βρίσκουμε ανηρτημένη στην ιστοσελίδα της σχετικής αρχής πιστοποίησης (ΕΘΑΑΕ)...

Στο Scopus και στο Google sholar έχουμε, σε πραγματικό χρόνο, δεδομένα για κάθε πανεπιστημιακό διδάσκοντα και ερευνητή...

Χρήσιμες πληροφορίες για την διαχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού των σχετικών δομών και της "Διοίκησης" τους…

Στο χωριό μου λένε "...ότι πληρώσεις, παίρνεις...".

Είμαι σίγουρος, από την εμπειρία των 33 ετών, σε ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια, ότι κατά μέσο όρο στην Ελλάδα, οι συνάδελφοι μου άντρες και γυναίκες, δίνουν περισσότερα από όσα παίρνουν και σε αυτούς οφείλεται ότι δεν έχει καταρρεύσει το σύστημα λόγω της μεθοδευμένης υποχρηματοδότησης όπως το ζει ο μέσος πολίτης στη χώρα μας στο τομέα της Υγείας…

Για την “απελευθέρωση” των ΑΕΙ στην Ελλάδα.

Αν κάτι προσδίδει αξία και αξιοπιστία στα πανεπιστήμια, στο πλαίσιο του διεθνούς ανταγωνισμού τους, είναι η αντοχή στο χρόνο και το άυλο περιουσιακό τους στοιχείο που είναι η “παράδοσή” τους.

Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί/ες που θεωρούν ως υπόδειγμα μια αλλαγή στην Κύπρο η οποία έχει διάρκεια μόλις 15 χρόνια. Εκεί που ήδη ξεκινούν να αντιμετωπίζουν προβλήματα ποιότητας του συγκεκριμένου μοντέλου. “…Μπλόκο στην ίδρυση νέων πανεπιστημίων…” ενημερωνόμαστε ότι βάζουν στην Κύπρο. Το μήνυμα προς τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Κύπρου, αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο, είναι σαφές: "Μόνο με τις κατάλληλες υποδομές για την εκπαίδευση και τη στέγαση των φοιτητών, θα εξετάζονται οι σχετικές αιτήσεις...".

Στόχος της Ανώτατης εκπαίδευσης σε όλο τον κόσμο, ήταν και θα παραμείνει η ενίσχυση και σε κάθε περίπτωση η διασφάλιση μηχανισμών, εξέλιξης της κοινωνικής κινητικότητας…

Μέριμνα δηλαδή ώστε οι οικονομικές, γεωγραφικές και κοινωνικές ανισότητες να μην συνεχίσουν, τουλάχιστον, να οξύνονται διαρκώς μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα κάθε χώρας.

Τι γίνεται όμως όταν τα γεγονότα και η αγορά “ξεροκέφαλα” μας ενημερώνουν για την απόκλισή τους από τον ιδεοληπτικό δογματισμό μας;

Μόνο σε τρεις χώρες -Βέλγιο, Κύπρο και Λετονία- βλέπουμε τους περισσότερους φοιτητές/τριες να επιλέγουν τα ιδιωτικά ιδρύματα…

Το 79,7% των σπουδαστών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ε.Ε. φοιτά σε δημόσια ιδρύματα και σε αυτά είναι που οι περισσότερες χώρες δίνουν τη μεγάλη έμφαση…

Σε 22 από τα 27 κράτη-μέλη τουλάχιστον τα 3/4 των φοιτητών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σπουδάζουν σε δημόσια πανεπιστήμια.

Είναι ώρα λοιπόν να υπάρξει μέριμνα για την “απελευθέρωση” και του δημόσιο Πανεπιστήμιο από τις αστοχίες του νόμου της κα Κεραμέως ( 51 συνολικά αλλαγές στο νόμο για τα ΑΕΙ (Ν.4957/2022), της πρώην υπουργού Παιδείας, ζητούν οι Πρυτάνεις από τον υπουργό Παιδείας Κ. Πιερρακάκη) και να σταματήσει η μεθοδευμένη υπονόμευσή του δια της διαρκούς υποχρηματοδότησής του, συγκριτικά με τον μέσο ευρωπαϊκό κόστος ανά πτυχίο.

Ας μην υποβαθμίζουμε τη συζήτηση για τις πραγματικές και ορθολογικές ανάγκες αντιμετώπισης της υποχρηματοδότησης των Ελληνικών Πανεπιστημίων και ας μην επιχειρούμε άλμα στο κενό συζητώντας, αποκλειστικά, για την θέσμιση λειτουργίας και άλλων πανεπιστημίων δια μέσω βημάτων "απελευθέρωσης" της συγκεκριμένης αγοράς.

Να επιδιώξουμε και την "απελευθέρωση" των ελληνικών ΑΕΙ από τα δεσμά του χαμηλότερου κόστους ανά πτυχίο στο σύνολο των χωρών της Ευρώπης?..

Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, το 2020, την καλύτερη αναλογία φοιτητών/διδασκόντων εμφανίζει το Λουξεμβούργο (5/1), η Αυστρία και η Γερμανία (7/1), η Μάλτα, η Νορβηγία και η Ελβετία (8/1) και η Κροατία (9/1). Στην Ελλάδα αντιστοιχούν 47 φοιτητές ανά διδάσκοντα...

Οι θέσεις που θα καλυφθούν φέτος από τις αποχωρήσεις λόγω συνταξιοδοτήσεων στα ΑΕΙ, εκτός των ιατρικών σχολών, είναι μόνον κατά 75%, παρά τις ελλείψεις από τα προηγούμενα χρόνια...

Στον προϋπολογισμό, που ψηφίστηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία, για την παιδεία δίνεται μόλις 2,8% του ΑΕΠ, ενώ ο Μέσος Ευρωπαϊκός όρος είναι 5-5,5%...

Ως ευρωπαϊστές επιμένουμε στην σύγκριση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Είμαστε ουραγοί και εδώ για μια ακόμη φορά, στην Ε.Ε....Τρίτοι από το τέλος… Όχι μόνον φέτος, αλλά και τα 5 χρόνια που κυβερνά ο κος Μητσοτάκης.

Ο κος Πιερρακάκης είπε ότι σε απόλυτους αριθμούς είμαστε καλύτερα από πέρσι. Απόλυτους αριθμούς όμως χρησιμοποιούν αυτοί που δεν θέλουν να συγκρίνουν και να συγκριθούν. Τους χρησιμοποιούν όσοι θέλουν να συσκοτίσουν και να αποπροσανατολίσουν.

Οι κοινωνία των πολιτών, κάθε φιλελεύθερης προέλευσης, δεν μπορεί παρά να αντιπαρατίθεται σε προϋπολογισμούς που υποβαθμίζουν τη δυνατότητα λειτουργίας των θεσμών εκπαίδευσης στη χώρα, με ποσοστό μικρότερο του 3% επί του ΑΕΠ...

Διαφορετικά και αυτή η ενδιαφέρουσα κατά τα λοιπά προσπάθεια μεταρρύθμισης, με την αποδυνάμωση της αποκλειστικότητας του κράτους στην Ανώτατη Εκπαίδευση, θα έχει όχι μόνο καταστροφικά αποτελέσματα για την Ανώτατη Εκπαίδευση στη χώρα, αλλά και την τύχη, σε αποτελέσματα, άλλων σχετικών μεταρρυθμίσεων...

Να θυμηθούμε προσδοκίες που έσπειραν και τι έχουμε θερίσει μέχρι στιγμής:

• ·       *Πανεπιστημιακή Αστυνομία
• ·       *Συμβούλια Διοίκησης
• ·       *Νέο σύστημα εκλογής πρυτανικών αρχών
• ·       *Βιομηχανικά διδακτορικά
• ·       *Το marketing των δαπανηρών επισκέψεων ομάδων εκπροσώπων αλλοδαπών πανεπιστημίων στους ιθαγενείς…
• και άλλα που η αποτίμησή τους στην καλύτερη περίπτωση παράγει μηδενική προστιθέμενη αξία υλική και άυλη...

Επιδίωξή μας, μαζί με αυτό το “άνοιγμα” στην αγορά, πρέπει να είναι και η διασφάλιση της χρηματοδότησης των κρατικών ΑΕΙ, σε τέτοιο επίπεδο, που να μην υπολείπεται τόσο, όσο σήμερα, του ευρωπαϊκού μέσου όρου ανά πτυχίο...

Απέναντι σε κάθε έγκλημα τρομοκρατίας, αλλά και πολέμου. Ναι στην εκεχειρία. Χρόνο στη διπλωματία.

Όχι στο όνομά μας...

Η υποστήριξη του δικαιώματος του Ισραήλ να αμύνεται, δεν σημαίνει ότι δεν θα το καταδικάζουμε για τα εγκλήματα πολέμου, που διαπράττει αυτές τις ώρες, στη Γάζα.

Ούτε ότι είμαστε συνοδοιπόροι του Νετανιάχου και των ακροδεξιών συμμάχων του...

Η σαφώς διατυπωμένη καταδίκη της τρομοκρατικής οργάνωσης της Χαμάς δεν σημαίνει, σε καμιά περίπτωση, ανοχή ή αποδοχή των εγκλημάτων αμάχων από την πολεμική μηχανή του Ισραήλ.

Η Ελλάδα πρέπει να αναδείξει τη λεπτή απόχρωση της καταδίκης των εγκληματικών ενεργειών από όπου και αν προέρχονται...

Είναι η ώρα για πιέσεις ώστε να υπάρξει κατάπαυση του πυρός και να δοθεί χώρος και χρόνος στη διπλωματία.

Αυτό να διαλέξουμε, γνωρίζοντας τις δυσκολίες επίλυσης και αντιπαρατιθέμενοι στο αποπροσανατολιστικό βιβλικό απόφθεγμα Νετανιάχου, ότι μεταξύ της ώρας του πολέμου και της ώρας της ειρήνης "...τώρα είναι η ώρα του πολέμου...".

Ο μανιχαϊστικός αποπροσανατολισμός στη μεγαλοπρέπειά του.

Τα εγκλήματα πολέμου στιγματίζουν όποιον τα προκαλεί...

Η επιστροφή στον μεσαίωνα δεν μπορεί να είναι επιλογή του δυτικού κόσμου.

Ολοένα και περισσότεροι στις ΗΠΑ ζητούν την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, προειδοποιώντας για φαινόμενα γενοκτονίας. 

Είτε από ζητήματα αρχής είτε επειδή δεν θέλει να επωμιστεί την παγκόσμια κατακραυγή, η διοίκηση Μπάιντεν τοποθετήθηκε σαφώς υπέρ μιας προσωρινής, τοπικής "παύσης" των εχθροπραξιών. Το ίδιο, προφανώς, ισχύει για τις κυβερνήσεις σε δύση και ανατολή.

Ο Μπάιντεν, ο Μακρόν και άλλοι ηγέτες της Δύσης με διάφορους τρόπους έχουν υποδείξει προς το Ισραήλ τις ευθύνες του...

Στο ψήφισμα του ΟΗΕ επισημάνθηκαν, παρά τις διαφορές στις διατυπώσεις...

Για το τι υποστήριξε κάθε χώρα, αυτό αφορά και τη δική μας, ας απολογηθούν οι κυβερνώντες στους πολίτες τους...

Όσο δεν θα υπάρχει κυρίαρχο Παλαιστινιακό κράτος θα διαιωνίζεται το ενδεχόμενο και η εξέλιξη πολέμου...

Θα εντείνεται η εξαθλίωση εκατομμυρίων κατοίκων, στιβαγμένων σε μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα γης...

Από την άλλη όσο, οι Παλαιστίνιοι, θα αρνούνται την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ, στην Παλαιστίνη, θα υπάρχουν οι επιπτώσεις του πολέμου στον λαό τους...

Η χρηματοδότηση των ΑΕΙ, η αξία της ευεργεσίας και ο κίνδυνος αθέμιτων επιδιώξεων των χορηγών...

Η υπονόμευση των αρχών της Έκθεσης Kalven, του 1967, που διαμόρφωσε τα πλαίσια λειτουργίας του Πανεπιστημίου του Σικάγο (και έκτοτε αποτέλεσε βάση και κυρίαρχη κουλτούρα για τα αμερικανικά πανεπιστήμια, με ευρεία επίδραση στον κόσμο) είναι μια σημαντική εξέλιξη των παράπλευρων επιδράσεων στο πόλεμο αυτό της μέσης ανατολής.

Μια από τις βασικές αρχές αυτής της Εκθέσεως είναι ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να "... δεσμεύονται στην ακαδημαϊκή ελευθερία και να επιμένουν στη θεσμική ουδετερότητα σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο θέματα...”.

Τις μέρες όμως αυτές σε πανεπιστήμια, όπως το Χάρβαρντ, το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, το Στάνφορντ, ασκούνται πιέσεις από χρηματοδότες - χορηγούς για απόψεις που εκφράζονται για το μεσανατολικό και τις παρούσες εξελίξεις.

Είναι εξέλιξη που, με ιδιότυπο κυνισμό, αναδεικνύουν το εύρος της επιρροής των χορηγών στα συγκεκριμένα πανεπιστήμια. Ανοίγει έτσι μια αναγκαία αντιπαράθεση, όχι μόνο στην Αμερική αλλά σε όλο το δυτικό κόσμο και οπωσδήποτε πρέπει να εξελιχθεί και στη χώρα μας, για την ελευθερία του λόγου, τη χρηματοδότηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και τις δημόσιες ευθύνες των ακαδημαϊκών ηγετών.

Αν κάποιο ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δομήσει τον προϋπολογισμό του εξαρτώμενο από κάποιους βασικούς χορηγούς και χρηματοδότες, ποια θα είναι η θέση του όταν, για διάφορους λόγους όπως στη περίπτωση μας, αποφασίσουν να αποσύρουν τα εκατομμύρια τους από τη προγραμματισμένη χρηματοδότηση, προκειμένου να «τιμωρήσουν», τα πανεπιστήμια, για τις απόψεις μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας, σε θέματα που οι χρηματοδότες χορηγοί διαφωνούν?

Φαντάσου αν, δημόσια, κάποιες νομικές ή επενδυτικές εταιρείες ή ακόμη, για τα ελληνικά δεδομένα, εταιρείες βιομηχανίας, τουρισμού ή ναυτιλίας απειλήσουν ότι θα ακυρώσουν τις προσφορές εργασίας που έχουν κάνει σε φοιτητές ή ότι δεν θα προσλάβουν, όταν αποφοιτήσουν, όποιον/α από τους φοιτητές συμμετέχουν σε σχετικές διαδηλώσεις, αντιθέτων με τις απόψεις των δικών τους σχολών σκέψεων και συμφερόντων.

Με τις σημερινές δυνατότητες της πληροφορικής και της πληροφόρησης είναι εύκολο να έχουμε το σχετικό φάκελο για τον καθένα τους χωρίς την ανάγκη του "σπουδαστικού της ασφάλειας"...

Στην αστική δημοκρατία δυτικού τύπου έχουμε συμφωνήσει ότι τα πανεπιστήμια είναι για να προετοιμάσουν τους φοιτητές στο πώς να ανταποκρίνονται στις δύσκολες απαιτήσεις της εποχής μας και να αντιμάχονται ιδέες οπισθοδρόμησης των κοινωνιών μας. Όχι για να κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά τους σε ότι άδικο ή στρεβλό επιδιώκουν δομημένα συμφέροντα στον κόσμο και να σιωπούν σε ιδιοτέλειες στρατευμένων σχολών σκέψεων.

Το να κάνεις doxxing σε φοιτητές για να μην τους προσλάβουν ποτέ και να απειλείς με απόσυρση χρημάτων λόγω μιας άποψης, είναι αντίθετο με την υποστήριξη του δικαιώματος ελευθερίας του λόγου και της έρευνας, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως διασφαλίζεται από αυτό που ορίσαμε στο δυτικό κόσμο ως "πανεπιστημιακό άσυλο". Τα πανεπιστήμια, μετά τη Γαλλική επανάσταση, κατέκτησαν να λειτουργούν στη βάση της απεριόριστη αναζήτησης της αλήθειας και της ελεύθερης ανταλλαγής ιδεών. Είναι δεσμευμένα να διαφυλάσσουν και να προαγάγουν την ακαδημαϊκή ελευθερία και να επιμένουν στη «θεσμική ουδετερότητα σε θέματα με πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο”.

Η θεσμική ουδετερότητα είναι ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλιστεί ένα κλίμα ανοιχτής έρευνας και έντονης ανταλλαγής μεταξύ διαφορετικών πολιτικών και φιλοσοφικών προοπτικών.

Στη χώρα μας η ευεργεσία είναι αξία και θα ήταν λάθος να το απαξιώσουμε αυτό λόγω των παραπάνω...

Αλλά έχει όμως μεγαλύτερη αξία να σκεφτούμε, εδώ στην Ελλάδα, λίγο περισσότερο το θέμα, με αφορμή τη συζήτηση που έχει ανοίξει η κυβέρνηση για τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων και τη λειτουργία των σχετικών κολεγίων στη χώρα μας...

Στον κατήφορο της υπονόμευσης των Ανεξάρτητων Αρχών.

Η υπονόμευση και αμφισβήτηση της αξίας, της αξιοπιστίας και του ρόλου των ανεξάρτητων και Ρυθμιστικών Αρχών είναι ευθεία βολή στην φιλελεύθερη Δημοκρατία. 

Η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει κακό παρελθόν και βρίσκεται στον αντίποδα του Ευρωπαϊκού κεκτημένου.

Αφορά στην ουσία την άρνηση της αναγκαίας, για κοινοβουλευτική  διαδικασία, συναίνεσης, με την παντελή έλλειψη προηγούμενης διαβούλευσης για την επιλογή νέων μελών και στις δύο από τις πέντε συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές. 

Αφορά στην προφανή παραβίαση της προβλεπόμενης κατά το Σύνταγμα πλειοψηφίας των 3/5 των μελών της: Το 16 δεν είναι τα 3/5 του 27, μιας και η στρογγυλοποίηση προς τα κάτω δεν μπορεί να νομιμοποιεί ποσοστώσεις για τέτοιας σημασίας, για το πολιτικό μας σύστημα, θεσμούς. 

Αφορά στην επιλογή ατόμων με τεκμηριωμένη κομματική ταυτότητα, άρα χωρίς την αναγκαία ανεξαρτησία τους, τουλάχιστον για ορισμένα από τα επιλεχθέντα μέλη των δύο αυτών ανεξάρτητων αρχών...

Στο πολιτικό μας σύστημα τέτοια ζητήματα, εκτός από την αναγκαία πολιτική αντιπαράθεση, πρέπει να διεκδικούν δικαίωση ή όχι και στους θεσμούς προστασίας της νομιμότητας. 

Το Συμβούλιο της Επικρατείας αποτελεί τον θεσμό που πρέπει να αποφανθεί επί της αντισυνταγματικής ή όχι επιλογής, άρα της όποιας ενδεχόμενης παράνομης σύνθεσης...

Ακόμη και αν, όπως συνηθίζεται σε αντίστοιχες περιπτώσεις, κριθεί ότι δεν παρεμβαίνει στην αυτοτελή αρμοδιότητα του Κοινοβουλίου (interna corporis).

Αναπυξιακή η πορεία της Οικονομίας ή της Επικοινωνίας?

Οι απαισιόδοξες εκτιμήσεις μας λίγο πριν την προβλεπόμενη αναβάθμιση της επενδυτικής μας βαθμίδας...

Ποτέ στην ιστορία η Ελλάδα δεν είχε χρέος 404,6 δισεκ. ευρώ και ειδικά μάλιστα ενώ έχει προηγηθεί και το PSI+ με το μεθοδικό haircut στο δημόσιο χρέος κατά 72%, ωφελώντας τελικά το χρέος μόλις 105 δισεκ. ευρώ...

Δυστυχώς, μόνο τα 2,5 τελευταία χρόνια, το ελληνικό δημόσιο χρέος αυξήθηκε 30 δισεκ...

Αν αυτό δεν είναι οικονομικός ανορθολογισμός και επιβεβαίωση της ηγεμονίας του πολιτικού παραλογισμού τότε τι είναι?..

Θα μου πείτε δεν βλέπετε τους δείκτες της αναπτυξιακής πορείας της χώρας?

Δεν τους αμφισβητούμε. Όμως η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται 3,5% ετησίως, εκτός άλλων λόγων, πρωτίστως, κατά τη γνώμη μας, επειδή δανείζεται...

Ας δούμε τα repos από το κράτος για παροχές και πως χρησιμοποιούμε ως χώρα τα δανεικά και τις παροχές του Ταμείου Ανάκαμψης, ακόμη και τα εναπομείναντα 18 δισεκ. ευρώ...

Την ίδια στιγμή που:

• Η πιστωτική επέκταση, τα δάνεια δηλαδή από τις τράπεζες (εσωτερικές δυνάμεις), είναι στάσιμα…
• Στο ευρύτερο διεθνές περιβάλλον η κατάσταση δείχνει ότι «μυρίζει» στασιμότητα...
• Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οικονομίες όπως αυτές της Κίνας και της Ρωσίας φαίνεται να είναι πραγματικά δύσκολα να αντιμετωπιστούν...
• Ο πληθωρισμός, και μάλιστα ο δομικός πληθωρισμός (χωρίς ενέργεια και τρόφιμα αλλά με την επιρροή τους), επιμένει επηρεάζοντας τις αυξήσεις επιτοκίων και η επιμονή του είναι ιδιαίτερα αισθητή στην Ευρωζώνη...

Όλα αυτά είναι που μας κάνουν να είμαστε επιφυλακτικοί στο επιθετικά επικοινωνιακό κυβερνητικό αφήγημα...

Γιατί δυστυχώς για ακόμα μια φορά τα οικονομικά δεδομένα φαίνεται ότι είναι "ξεροκέφαλα".

Στην οικονομία πρέπει να προσέχουμε για να έχουμε όταν τα χρειαστούμε...

Η μεγαλύτερη δασική καταστροφή στην Ευρώπη...

 

Το δάσος της Δαδιάς έχει χαθεί και δεν θα επανέλθει πλέον, στην μορφή που ήταν μέχρι σήμερα...

Η μεγαλύτερη δασική καταστροφή στην Ευρώπη..

Χάθηκε ένα μοναδικό Εθνικό και Παγκόσμιας αξίας, φυσικό πάρκο...

Για την χώρα αποτελούσε ένα σημαντικό "περιουσιακό στοιχείο" που δεν αποκαθίσταται...

Η κυβέρνηση έχει ευθύνες...

Όχι μόνο για την ανεπαρκή πρόληψη και διαχείριση της φυσικής αυτής καταστροφής...

Αλλά γιατί αυτή συνοδεύτηκε από εκφορά λόγου, από στελέχη της, με ισχυρή δόση ρατσισμού και ξενοφοβίας...

Με τον αρμόδιο Υπουργό σε μια, χαμηλής ποιότητας υποκριτικής, παράσταση να εκφράζει την "οργή" του, ενισχύοντας αφήγημα με θεωρίες συνομωσίας...

Η παραπληροφόρηση αλλά και η ελλιπής πληροφόρηση κυριάρχησαν στα μέσα ενημέρωσης της χώρας...

Μαθαίναμε μετά 3 μέρες ότι είχαμε πληροφορηθεί από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης...

Αρνητικό ρεκόρ καμένης γης καταγράφει η Ελλάδα φέτος, χωρίς να έχει τόσες πυρκαγιές συγκριτικά με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες (δεν βρίσκεται καν στην κορυφαία πεντάδα των ευρωπαϊκών χωρών με τις περισσότερες πυρκαγιές για το 2023)...

Είμαστε η πρώτη χώρα σε καμένες εκτάσεις, σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μέχρι στιγμής για το 2023.

Βλπ. το επισυναπτόμενο Γράφημα: EFFIS Estimates for European Union.

Ως προς τις περισσότερες καμένες εκτάσεις λοιπόν, για το 2023, πρώτη είναι η Ελλάδα, δεύτερη η Πορτογαλία, τρίτη η Ιταλία και κατόπιν η Κύπρος και η Ισπανία...

Φιλοευρωπαϊσμός έναντι λαϊκισμού ή νεοαντιδραστικός ευρωπαισμός έναντι προοδευτικού?..

Θα ήταν άσκοπη μια ερμηνεία προθέσεων για την επιλογή της "κυρίαρχης αντίθεσης"...

Αν η αντιπαράθεση μεταξύ "φιλοευρωπαϊκού μετώπου vs  λαϊκισμού" είναι τα πλαίσια στα οποία θα πρέπει να αναδιαρθρώσουν τις κοινωνικές και πολιτικές τους συμμαχίες οι προοδευτικές δυνάμεις, για την ιστορική τους συμβολή στην εξέλιξη...

Ανεξάρτητα αν διευκολύνει, αυτή η "απλώς ορθολογική" επιλογή, συγκεκριμένες πολιτικές στοχεύσεις και ευρύτερα τμήματα της σχολής σκέψης "... περί του τέλους της Ιστορίας...", είναι προφανής ή σκόπιμη η αποσιώπηση της έντονης συζήτησης, που γίνεται σε διεθνές επίπεδο, για τους "νεοαντιδραστικούς", στην ουσία "αντιφιλελεύθερους", όπου, στα πλαίσια της προσαρμογής αυτής της ανάλυσης στην Ευρώπη, εκφράζονται ως τμήμα του "φιλοευρωπαϊκού μετώπου"...

Χαρακτηριστικές περιπτώσεις εδώ στην Ελλάδα, πολλοί/λες που αυτοπροσδιορίζονται ως μέρος αυτού του μετώπου, ενώ στην ουσία είναι "κραγμένες" περιπτώσεις "νεοαντιδραστικών", με έντονες αντιφιλελεύθερες απόψεις, όπως αυτές εκφράστηκαν  ιδιαιτέρως στην περίπτωση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων και όχι μόνο...

Το "φιλοευρωπαϊκό μέτωπο", έχουμε υποστηρίξει εδώ και καιρό ότι, δεν ήταν ποτέ και δεν μπορεί να είναι ενιαίο...

Μόνο σκοπιμότητες μπορεί να διακρίνει κανείς, τουλάχιστον σήμερα πλέον, υποστηρίζοντας τέτοια αποπροσανατολιστικά, αλλά και χωρίς πολιτικό υπόβαθρο και έρμα, διλήμματα...

Το "μέτωπο" αυτό είχε την συγκυριακή του αξία στο δημοψήφισμα του '15...

Έκτοτε μόνο ως υποχείριο πολιτικών τακτικών το διακρίνουμε...

Δεν πρόκειται να υπάρξει, όχι γιατί δεν το εκτιμά ο δικός μας υποκειμενισμός αλλά, γιατί δεν μπορεί να αγνοεί ή/και υποτιμά κανείς τις ουσιαστικές ιδεολογικο-πολιτικές διεργασίες.

Για παράδειγμα σε ποιο τμήμα από το δίπολο "φιλοευρωπαϊκό μέτωπο ενάντια του λαϊκισμού" θα εντάξεις τις δυνάμεις  που καταψήφισαν πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο τη θέσπιση πολιτικών και κανόνων για την προστασία της φύσης και της βιοποικιλότητας?..

Κατά τη γνώμη μας οι νέο - αντιδραστικοί, αντιφιλελεύθεροι Ευρωπαϊστές είναι μεταξύ αυτών που επιδίωξαν την απόρριψή τους... 

Ενώ οι προοδευτικοί Ευρωπαϊστές είναι εκείνοι που συστρατεύονται για τον σκοπό αυτό σε αντίθεση με τους νεοαντιδραστικούς συντηρητικούς Ευρωπαϊστές, οι οποίοι τον πολεμούν. 

Στις 12 Ιουλίου 2023 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών υπερψήφισε μετά από σφοδρή αντιπαράθεση σχέδιο Κανονισμού για την αποκατάσταση των υποβαθμισμένων φυσικών περιοχών στην ΕΕ από κάθε είδους καταστροφές. 

Ο Κανονισμός πέρασε με τις ψήφους των Σοσιαλδημοκρατών, της Αριστεράς, των Πράσινων  και των Φιλελευθέρων.

 Οι ευρωβουλευτές/-τριες από το ΕΛΚ που προφανώς είναι του φιλοευρωπαϊκού μετώπου και μέρος αυτών συντάχθηκαν με τις κατευθύνσεις του Όρμπαν, της Μελόνι, της Λεπέν, του Κατσίνσκι, του Σαλβίνι, υπηρετούν την πρόοδο ή τη συντήρηση στο κρίσιμο αυτό θέμα?

Ανάλογες επιλογές και αντίστοιχοι διαχωρισμοί καταγράφονται και σε άλλα κρίσιμα διακυβεύματα σε ευρωπαϊκό αλλά και εθνικό επίπεδο: στα ανθρώπινα δικαιώματα, τα προσωπικά δεδομένα, στη  παιδεία και τον πολιτισμό, στο δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του ανθρωπίνου σώματος, τις εξωτερικές σχέσεις...

Στη περίπτωση των Ελλήνων ευρωβουλευτών οι προερχόμενοι από τη ΝΔ, πρωτοστάστησαν εναντίον του Κανονισμού και μαζί τους από ελληνικής πλευράς καταψήφισαν οι ευρωβουλευτές της Ελληνικής Λύσης, της Χρυσής Αυγής και του ΚΚΕ...

Δεν θα τους πούμε όλους λαϊκιστές, ούτε αντιευρωπαιστές, που πράγματι κάποιοι είναι...

Νέο- αντιδραστικούς όμως θα τους πούμε, που δεν έχουν καμιά σχέση με την προοδευτική ευρωπαϊκή προοπτική...

Προφανώς και δεν είναι όλοι οι συντηρητικοί των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων "νεο-αντιδραστικοί"...

Σίγουρα όμως, αυτό το τμήμα των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, είναι νεο-αντιδραστικοί και η αντιπαράθεση μαζί τους θα εντείνεται από μια ευτύτερη συμαχία "προοδευτικών φιλοευρωπαϊκών" δυνάμεων. 

Το δίλημμα λοιπόν "συντηρητικός φιλοευρωπαϊσμός vs προοδευτικός φιλοευρωπαϊσμός" εκτιμούμε ότι ήταν και θα παραμένει ισχυρό στην ημερήσια διάταξη...

Οι νεο-αντιδραστικοί "ντεμέκ" φιλελεύθεροι.

 

Προς τους "ακραιοκεντρώους", φίλους και φίλες, που συνεχίζουν να καμώνονται ότι παρακολουθούν επισταμένως το δάκτυλο, ενώ εσύ πασχίζεις τόσο καιρό να τους δείχνεις το φεγγάρι...

Δεν είναι πλέον φάντασμα αυτό που φοβόμαστε ότι ερχόταν...

Αποτελεί μια πραγματικότητα διεθνώς...

Είναι αυτό που καταγράφεται στη βιβλιογραφία ως "νεο-αντιδραστική" σκέψη.

Προσπαθήστε σας παρακαλώ να θυμηθείτε κάτι από την ταινία του Μπερτολούτσι (il conformista...)...

Όχι δεν σας κατατάσσω σε καμιά κατηγορία "φασίστα" ή "νεοφασίστα" από την ταινία αυτή ή λοιπές άλλες απλουστευτικές ομαδοποιήσεις του καιρού μας...

"Νέο-αντιδραστικούς" όμως του συντηρητικού χώρου θα σας πω...

Ψηφίσατε Ν.Δ. στο όνομα, μας είπατε, του Κυριάκου Μητσοτάκη...

Για να έχετε δε άλλοθι, απέναντι στο παρελθόν σας, για αυτή την επιλογή σας, ενοχοποιήσατε κάθε διαφορετική άποψη, ως κρυπτοΣΥΡΙΖΑ αν όχι ευθέως ως ΣΥΡΙΖΑϊκή...

Σήμερα, λες και δεν υπήρξε το χθες, άλλοι δειλά και άλλοι αδιάκριτα φωναχτά, για να μη τυχόν και δεν τους πάρουμε είδηση, ασκείτε τάχατες σκληρή κριτική στη κυβέρνηση, για τις αβελτηρίες της, λες και φταίνε οι σημερινοί υπουργοί για τις αδράνειες και όχι οι προηγούμενοι, που στηρίξατε...

Κάνετε σαν να πέσατε από τα σύννεφα...

Και αυτά στο όνομα, λέει, του "ανεξάρτητου" της γνώμης σας, σε αντίθεση με πολλούς από εμάς που, εμμέσως, χωρίς να ντρέπεστε, μας θεωρείτε ως άτομα που η γνώμη μας δεν είναι ανεξάρτητη...

Πολλές από τις δυνάμεις, που δημιουργούν οι διάφοροι φόβοι σε πολίτες μεσαίων και ασθενέστερων στρωμάτων, συνασπίζονται μαζί σας σε μια κοινωνική και πολιτική συμμαχία, ενισχύοντας αυτό το ρεύμα της "νέο-αντιδραστικής" σκέψης...

Στην περίπτωση της Ελλάδας συνασπίσθηκαν σε αυτό που οι ίδιοι όρισαν ως "Αντί-Σύριζα" μέτωπο, είτε ως αφορμή αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις, ως αιτία...

Εκεί λοιπόν, σε ρόλο του Μέτερνιχ, κάποιοι όψιμοι «φιλελεύθεροι» αλλά και άλλοι που ψαρεύουν στα θολά νερά της στρέβλωσης της έννοιας του φιλελευθερισμού...

Οι περισσότεροι πρώην "αριστεριστές", τέως λάβροι "καθαρόαιμοι κομμουνιστές", οι μόνοι "συνεπείς αριστεροί" εκείνης της εποχής, που και τότε υποστήριζαν το "σωστό", δυστυχώς με τον ίδιο τρόπο και απολυτότητα που σήμερα υποστηρίζουν την προσχώρηση στον "φιλελευθερισμό" όπως αυτοί/ες τον αντιλαμβάνονται, ενώ είναι προφανές, από τον δογματισμό στο λόγο τους, ότι ακόμη και τώρα δεν έχουν «ξεπεράσει» κατ' ελάχιστον τον μανιχαϊσμό στη σκέψη τους...

Σε αυτούς αναφέρομαι και όποιος θέλει μπορεί να αναγνωρίσει ή όχι τον εαυτό του/της...

Οι φιλεύθεροι, αριστεροί και μη, δεν μπορούμε παρά να σεβαστούμε τον αυτοπροσδιορισμό σας...

Αλλά δεν θα κουραστούμε να σας το φωνάζουμε και να σας το υπενθυμίζουμε...

Σεβαστή και αποδεκτή η στροφή σας...

Δεν θα είναι και η πρώτη φορά...

Το δικαίωμα σας αυτό θα το στηρίξουμε...

Αλλά τη σιωπή σας, όταν η κυβέρνηση που υποστηρίξατε, υπονόμευσε βασικά συνταγματικά δικαιώματα, με τις παρακολουθήσεις και όταν άνοιγε μέτωπο απαξίωσης και υποβάθμισης των ανεξάρτητων αρχών, δεν πρέπει πολιτικά να σας την συγχωρήσει η κοινωνία των πολιτών...

Το να είσαι πολιτικά φιλελεύθερος σημαίνει ότι, πρωτίστως, δεν γίνεσαι οπαδός ούτε της συγκυρίας ούτε καμιάς εξουσίας...

Η φιλελεύθερη δημοκρατία και οι αρχές της απαιτούν συνέπεια και όχι à la carte πολιτική στάση...