Στη Πολιτική δεν έχεις την πολυτέλεια να επιλέγεις πάντα το καλύτερο!...
Τις περισσότερες φορές επιλέγεις το λιγότερο κακό…
Είναι προφανές πως η κυβέρνηση υλοποίει τις πιο σκληρές πολιτικές που επιβάλλουν εδώ και χρόνια οι πιο συντηρητικοί κύκλοι της Ευρώπης…
Έστω και αργά οι κυβερνώντες κάνουν στροφή προς ορθολογικότερές από ότι στο παρελθόν επιλογές(
…
Αναμφίβολα το κόστος του 2015 είναι πλέον μετρήσιμο και άδικο για την κοινωνία αλλά και για το μέλλον της πατρίδας μας…
Αλλά ποια θα ήταν η εναλλακτική πρόταση, με δεδομένες τις παρούσες συνθήκες και καταστάσεις;
…
Αναμφίβολα το κόστος του 2015 είναι πλέον μετρήσιμο και άδικο για την κοινωνία αλλά και για το μέλλον της πατρίδας μας…
Αλλά ποια θα ήταν η εναλλακτική πρόταση, με δεδομένες τις παρούσες συνθήκες και καταστάσεις;
Στη Δημοκρατία Δυτικού τύπου, το τελικό λόγο τον έχει ο Λαός…
Τις επιλογές του, προφανώς τις σεβόμαστε (χωρίς να σημαίνει και πως τις αποδεχόμαστε…) αλλά διεκδικούμε τις μεταβολές, αλλάζοντας τους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς…
Αυτή η αλλαγή δεν μπορεί να γίνει με ένα στείρο ΑΝΤΙ και με ένα καταγγελτικό λόγο… Απαιτείται προγραμματική και υπεύθυνη αντιπολίτευση, με θετικές προτάσεις διαχείρισης των προβλημάτων, σε προοδευτική προοπτική για την κοινωνία μας.
Ζήσαμε τα αποτελέσματα από τις πολιτικές των Ζαπείων… ζήσαμε τον διχασμό που προκάλεσε ο αντιπολιτευτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ… να μη ζήσουμε ακόμη μια αντισυναινετική περίοδο στη πολιτική αντιπαράθεση…
Αν κάποιοι επέβαλαν ανιστόρητα διλήμματα και δίχασαν την κοινωνία μας, δεν νομιμοποιείται κανείς, έναντι της ιστορίας, να ακολουθήσουμε την ίδια στρατηγική…
Η ιστορία αλλά και η σημερινή κατάσταση δεν δικαιολογεί την αναβίωση αποπροσανατολιστικών διλημμάτων…
Τα ζήσαμε και εισπράττουμε τα αποτελέσματα… “ευρωπαϊστές VS αντιευρωπαϊστών”, “μνημονιακοί VS αντιμνημονιακών” κλπ. κλπ..
Πράγματι η χώρα θα πληγεί για άλλη μια φορά, αλλά σε κάθε περίπτωση αντίστοιχες πολιτικές θα εφάρμοζε όποιος ήθελε να υλοποιήσει τις αποφάσεις του περασμένου Ιουλίου…
Τουλάχιστον όσοι Έλληνες επιμένουν στο “μένουμε Ευρώπη”, έχουν συνείδηση ποια θα ήταν η εναλλακτική πρόταση επί του προηγούμενου τριημέρου…
Η εναλλακτική θα ήταν η έξοδος από το ευρώ. Και αυτό ίσως να το επιθυμούν πλέον ελάχιστοι…
Ό,τι ψηφίστηκε προχθές, δεν έχει καμιά σχέση με αυτά που θα μπορούσαμε να είχαμε διασφαλίσει ένα χρόνο πριν, αν δεν πελαγοδρομούσαμε σε αλυσιτελείς αναζητήσεις και πειραματισμούς… Ακόμη και το πακέτο Jean-Claude Juncker, που απέρριψε η κυβέρνηση τον Αύγουστο, δεν έχει καμιά σχέση με τις σημερινές επιλογές…
Με όλα αυτά καταλαβαίνουμε όμως πως η χώρα (σήμερα ως έχουν τα πράγματα και όχι όπως θα μπορούσαν βέβαια να είναι) δεν είχε εναλλακτική επιλογή. Σήμερα πλέον δεν συζητάμε το εάν η Ελλάδα θα παραμείνει ή όχι στο ευρώ…
Αντιθέτως πριν μερικούς μήνες ακόμη υπήρχε η άποψη πως μπορεί να μείνουμε στο ευρώ αλλά μπορούμε να αποφύγουμε τις μεταρρυθμίσεις…
Σήμερα η κυβέρνηση Τσίπρα κατανόησε (και μαζί της μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας μας) πως δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα διαφορετικά και πως αν θέλει κανείς να παραμείνει στο ευρώ υπάρχει μόνο ο δρόμος της συνεργασίας, ο περίπλοκος δρόμος της συνεργασίας με τους δανειστές… και το γεγονός είναι ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει η συμφωνία τους…
Δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι η σημερινή κατάληξη (αν υπάρξει) με το χρέος… Σίγουρα όμως η παρακαταθήκη του 2012 θα επιδράσει θετικά… Ελπίζουμε να προχωρήσουν σε παραχωρήσεις απέναντι στη χώρα τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια... Οι όροι αποπληρωμής των δανείων σταδιακά να γίνουν καλύτεροι…
Υποστηρίζουμε όμως τελικά, ότι η συζήτηση για το χρέος, όπως όλοι πλέον καταλαβαίνουν, έχει πάρει περισσότερο πολιτική παρά οικονομική σημασία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου